Begum Ra’ana Liaquat Ali Khan (1905-1990)
Urodziła się w Almora w Zjednoczonych Prowincjach, a kształciła się w Lucknow. W 1929 r. zdobyła tytuł magistra (z wyróżnieniem) ekonomii na Uniwersytecie Lucknow. Po ukończeniu kursów nauczycielskich w Diocesan College w Kalkucie, nauczała w Gokhale Memorial School. Została potem wykładowczynią ekonomii w College'u dla Dziewcząt Indraprstha w Delhi. W IV.1933 r. wyszła za mąż za Nawabzada Liaquat Ali Khana, przyszłego pierwszego premiera Pakistanu. Po reorganizacji Ligi Muzułmańskiej Begum Ra'ana poświęciła się zadaniu tworzenia politycznej świadomości kobiet muzułmańskich. Jej walka o emancypację kobiet trwała aż do odłączenia się muzułmanów od Indii w 1947 r. Jako żona pierwszego pakistańskiego szefa rządu zajęła się działalnością charytatywną. Z jej inicjatywy w 1949 r. powstały 2 organizacje kobiece: Narodową Straż Kobiet Pakistańskich (P. W. N. G.) i Narodową Rezerwę Kobiet Pakistańskich (P. W. N. R.). Obie nie istniały długo. W 1949 r. zorganizowała konferencję, w której brało udział ponad 100 kobiet z całego kraju. Oznajmiono tam, że powstanie dobrowolna i nie-polityczna organizacja działająca na rzecz społecznego, edukacyjnego i kulturowego awansu kobiet. Nazwano ją Ogólnopakistańskim Stowarzyszeniem Kobiet (All Pakistan Women Association, A. P. W. A.). Została jego pierwszą przewodniczącą. Liaquat Ali Khan został zamordowany, a ona do swej śmierci działała na rzecz kobiet. W latach 1971-73 i (być może) 1973-76 była gubernatorem prowincji Sindh.