Antonia Tryfajna
Urodziła się około 10 r. p.n.e. jako córka Marka Antoniusza Polemona I Eusebesa Sotera, króla Pontu i Bosporu, i królowej Pytodoris I Filometor (późniejszej władczyni Pontu). Przed 12 r. n.e. wyszła za mąż za Gajusza Juliusza Kotysa, syna króla Tracji Remetalkesa I. W 12 r. n.e., po śmierci teścia, mąż Antonii wstąpił na tron Tracji jako Kotys VIII. U jego boku królowa stała się faktyczną współwładczynią tego królestwa. Para miała pięcioro dzieci: Gajusza Juliusza Remetalkesa III (późniejszego władcę Tracji), Gajusza Juliusza Polemona II Filogermanika Filopatrisa (późniejszego króla Tracji, Bosporu i Pontu), Gajusza Juliusza Kotysa IX (późniejszego króla Tracji, Armenii Mniejszej i Sophene), Pytodoris II (późniejszą współwładczynię Tracji) i Gepaepyris (późniejszą regentkę Królestwa Bosporu).
Antonia pozostawiła po sobie wiele zabytków, w postaci monet, inskrypcji oraz budowli. W starożytnym greckim mieście Kyzikos (w dzisiejszej Turcji), swej drugiej siedzibie, pozostawiła z dziećmi pewną liczbę napisów. Jedna inskrypcja na cześć Antonii i jej synów informuje, że warto zostać królem z woli cesarza niż drogą sukcesji po przodkach. W 14 r. n.e., po śmierci cesarza Oktawiana Augusta i ku jego czci, odnowiła to miasto. W 18 r. n.e. jej mąż został porwany i zamordowany przez swego stryja, współ-króla Tracji Reskuporisa III. Ten w 19 r. n.e. został za to skazany na wygnanie do Aleksandrii przy Egipcie przez cesarza Tyberiusza. Po drodze próbował uciec i został zamordowany przez rzymskich żołnierzy. Tyberiusz zwrócił Trację dzieciom Antonii i Remetalkesowi II, synowi Reskuporisa III. Cesarz podzielił królestwo na dwie części: północną dostał Remetalkes II, natomiast dzieci Tryfajny dostały część południową. Pytodoris II, córka Antonii, wyszła za mąż za Remetalkesa II. Małżeństwo między nimi miało naprawić przeszłe zaszłości między ich rodzicami. Królowa Antonia do 38 r. n.e. rządziła Tracją jako regentka.
W 33 r. n.e., po śmierci matki, Antonia została królową Pontu. Pięć lat później cesarz rzymski Kaligula uczynił ją kapłanką kultu swej zmarłej siostry Julii Druzylli. W tym samym roku do współrządów w Poncie dopuściła swego syna Gajusza Juliusza Polemona II Filogermanika Filopatrisa. W 42 r. n.e. Kaligula uczynił Antonię kapłanką kultu cesarzowej Liwii Druzylli. Od 38 r. do swej śmierci Antonia rezydowała w Kyzikos. Za panowania cesarza Kaliguli stała się dobroczyńcą miasta i cieszyła się patronatem tego władcy. Zmarła w 55 r. n.e.