KOBIETY P.O.-PREMIERA
WICEPREMIERZY 1920-90
KOBIETY-PREZYDENCI  
KANDYDATKI NA PREZYDENTA 1870-1990

Agatha Barbara

Urodziła się 11.III.1923 r. w Zabbarze. W latach 1942-47 była nauczycielką. Od 1947 r. była członkinią Komitetu Wykonawczego Maltańskiej Partii Pracy (MLP) i przywódczynią kobiecej sekcji owej partii. W roku 1947, jako pierwsza w historii swego kraju kobieta, dostała się do parlamentu. We wszystkich późniejszych wyborach zdobywała mandat poselski. W roku 1955, znów jako pierwsza kobieta, została ministrem oświaty i kultury (do 1958 r. i w latach 1971-74), a w 1974 r. ministrem pracy, zatrudnienia i opieki społecznej. Jako minister edukacji propagowała wprowadzenie całodziennej nauki dla dzieci, które do tej pory spędzały w szkole jedynie kilka godzin. W 1958 r., po tym, gdy Partia Pracy oddała władzę, Barbara została skazana na 43 dni więzienia, po tym gdy odegrała aktywną rolę w strajku zorganizowanym przez jej partię, a skierowanym przeciwko planom rządu Wielkiej Brytanii, który zmierzał do zredukowania obecności Brytyjczyków na Malcie. W latach 1976-81 obejmowała stanowisko ministra pracy, opieki społecznej i kultury. W okresie 1971-81 była wicepremierem (nr 3 w gabinecie) i czasami pełniła obowiązki premiera. Wiele razy reprezentowała MLP i rząd Malty na różnych międzynarodowych kongresach i konferencjach. W wyborach parlamentarnych z XII.1981 r. ponownie została deputowaną, a 15.II.1982 r. większością głosów wybrano ją na urząd prezydenta republiki. Do dymisji podała się 15.II.1987 r., dwa lata przed końcem kadencji, z tego powodu, iż laburzyści przegrali w tegorocznych wyborach parlamentarnych. Zmarła 04.II.2002 r. w Zabbarze.